Korekta
finansowa - jest
to anulowanie części bądź całości dofinansowania projektu. Najczęściej korekta
finansowa nakładana jest za naruszenie przepisów dotyczących udzielania
zamówień publicznych (ustawy Prawo zamówień publicznych lub ustawy o finansach
publicznych) lub nieprawidłową realizację rzeczową projektu. Dokumentem
regulującym zasady wymierzania korekt finansowych za
nieprawidłowości przy udzielaniu zamówień publicznych jest tzw. Taryfikator. Nałożenie korekty
finansowej związane jest z wystąpieniem nieprawidłowości zdefiniowanej w art. 2
pkt. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r.
Linia Demarkacyjna - to zestaw kryteriów wskazujących dla określonych typów projektów miejsce (Program) ich realizacji, w celu uniemożliwienia wielokrotnego finansowania ze środków różnych funduszy UE. Dokument stanowi tabelaryczne zestawienie zidentyfikowanych na etapie programowania wspólnych obszarów interwencji funduszy UE. Poprzez zawarte w nim kryteria demarkacyjne, rozdziela interwencje pomiędzy Programami. Kryteria odnoszą się do zasięgu terytorialnego/charakteru projektów, wartości (kosztów kwalifikowanych) projektów, rodzaju beneficjenta.
Luka w finansowaniu - w przypadku projektów generujących dochód (dla których istnieje możliwość oszacowania dochodu z wyprzedzeniem) jest to ta część zdyskontowanych nakładów inwestycyjnych na realizację projektu, która nie jest pokryta sumą zdyskontowanych dochodów (przychodów netto) z projektu (wyrażona w % w odniesieniu do wartości tych nakładów). Innymi słowy luka finansowa ma na celu określenie poziomu wydatków kwalifikowanych, który z jednej strony gwarantuje, że projekt będzie miał wystarczające zasoby finansowe na jego realizację, z drugiej zaś pozwala uniknąć przyznania nienależnych korzyści odbiorcy pomocy, czyli finansowania projektu w wysokości wyższej niż jest to konieczne. Celem analizy luki w finansowaniu jest określenie stopnia dofinansowania projektu.
Linia Demarkacyjna - to zestaw kryteriów wskazujących dla określonych typów projektów miejsce (Program) ich realizacji, w celu uniemożliwienia wielokrotnego finansowania ze środków różnych funduszy UE. Dokument stanowi tabelaryczne zestawienie zidentyfikowanych na etapie programowania wspólnych obszarów interwencji funduszy UE. Poprzez zawarte w nim kryteria demarkacyjne, rozdziela interwencje pomiędzy Programami. Kryteria odnoszą się do zasięgu terytorialnego/charakteru projektów, wartości (kosztów kwalifikowanych) projektów, rodzaju beneficjenta.
Zobacz:
Luka w finansowaniu - w przypadku projektów generujących dochód (dla których istnieje możliwość oszacowania dochodu z wyprzedzeniem) jest to ta część zdyskontowanych nakładów inwestycyjnych na realizację projektu, która nie jest pokryta sumą zdyskontowanych dochodów (przychodów netto) z projektu (wyrażona w % w odniesieniu do wartości tych nakładów). Innymi słowy luka finansowa ma na celu określenie poziomu wydatków kwalifikowanych, który z jednej strony gwarantuje, że projekt będzie miał wystarczające zasoby finansowe na jego realizację, z drugiej zaś pozwala uniknąć przyznania nienależnych korzyści odbiorcy pomocy, czyli finansowania projektu w wysokości wyższej niż jest to konieczne. Celem analizy luki w finansowaniu jest określenie stopnia dofinansowania projektu.
Więcej informacji:
Wytyczne w zakresie wybranych zagadnień związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych,w tym projektów generujących dochód
Metoda dyferencyjna - podstawowy sposób ustalenia wysokości korekty finansowej. Jest to różnica pomiędzy wysokością rzeczywistych wydatków ze środków funduszy UE po wystąpieniu naruszenia, a hipotetyczną wysokością takich wydatków, w sytuacji gdyby naruszenie nie miało miejsca. Jako najprostszy przykład można wskazać sytuację, w której zamawiający bezzasadnie odrzuca najtańszą ofertę i dopuszczając się naruszenia przepisów w zakresie prawa zamówień publicznych, dokonuje wyboru oferty droższej. Wysokość korekty finansowej da się tutaj odnieść do różnicy pomiędzy ceną wybranej oferty, a ceną oferty odrzuconej.
Metoda wskaźnikowa - jeden ze sposobów ustalenia wysokości korekty finansowej. Stosuje się ją w sytuacji gdy obliczenie wysokości korekty jest niemożliwe za pomocą metody dyferencyjnej. Wysokość korekty oblicza się jako iloczyn wskaźnika procentowego nałożonej korekty, wskaźnika procentowego współfinansowania ze środków funduszy UE i wysokości faktycznych wydatków kwalifikowanych dla danego zamówienia, według wzoru:
Ocena formalna wniosku - polega na weryfikacji kompletności wniosku oraz dokumentacji mu towarzyszącej (np. studium wykonalności, projekt budowlany) oraz spójności dokumentacji towarzyszącej z wnioskiem aplikacyjnym. Na tym etapie beneficjent może jednorazowo dokonać korekty błędów i nieścisłości w przedłożonym wniosku i dokumentacji. Oceny formalnej wniosku dokonują pracownicy Instytucji Zarządzającej na zasadzie „dwóch par oczu”, tzn. niezależnie przez dwóch pracowników.
Ocena merytoryczna wniosku - przedmiotem oceny merytorycznej są poprawne pod względem formalnym wnioski o dofinansowanie. Ocena merytoryczna polega na sprawdzeniu opracowanej przez wnioskodawcę dokumentacji pod kątem zgodności z kryteriami merytorycznymi określonymi w uszczegółowieniu programu operacyjnego (np. efektywność kosztowa projektu). Ocena merytoryczna jest oceną punktową, tj. za każde kryterium beneficjent otrzymuje punkty, które wpływają na pozycję wniosku na liście rankingowej. Ocenę merytoryczną projektów przeprowadzają Komisje konkursowe składające się ze specjalistów w dziedzinach objętych wsparciem w ramach RPO. Ocena dokonywana jest na zasadzie „dwóch par oczu” tzn. niezależnie przez dwóch ekspertów.
Ocena oddziaływania na środowisko - to postępowanie oceniające wpływ planowanego przedsięwzięcia (głównie szeroko rozumianego budowlanego czy wydobywczego) na środowisko (łącznie z wpływem na zdrowie ludzi), na które składa się: weryfikacja raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (dostarczonego przez inwestora przedsięwzięcia) i uzyskanie wymaganych prawnie opinii i uzgodnień. W postępowaniu OOŚ musi być zapewniona możliwość udziału społeczeństwa. OOŚ jest wymagana w przypadku planowanych przedsięwzięć uznanych za mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a może być też wymagana na drodze postanowienia administracji ochrony środowiska wobec przedsięwzięć uznanych za potencjalnie znacząco wpływające na środowisko. Listę przedsięwzięć z obu tych grup zawiera "Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Postępowanie OOŚ prowadzi się także – według odmiennej procedury niż dla przedsięwzięć – w stosunku do koncepcji zagospodarowania kraju, projektów zagospodarowania przestrzennego, strategii rozwoju regionalnego, szeregu projektów innych strategii, planów, programów i polityk. Jest to "strategiczna ocena oddziaływania na środowisko".
Okres kwalifikowalności - to okres w którym mogą być ponoszone wydatki kwalifikowane projektu. W perspektywie finansowej na lata 2007-2013 wydatki kwalifikowane mogą być co do zasady ponoszone w okresie 1.01.2007 r. – 31.12.2015 r. W przypadku projektów objętych pomocą publiczną okres kwalifikowalności rozpoczyna się z chwilą złożenia przez beneficjenta wniosku o dofinansowanie, o ile nie zostało to inaczej określone w programie pomocowym.
Metoda dyferencyjna - podstawowy sposób ustalenia wysokości korekty finansowej. Jest to różnica pomiędzy wysokością rzeczywistych wydatków ze środków funduszy UE po wystąpieniu naruszenia, a hipotetyczną wysokością takich wydatków, w sytuacji gdyby naruszenie nie miało miejsca. Jako najprostszy przykład można wskazać sytuację, w której zamawiający bezzasadnie odrzuca najtańszą ofertę i dopuszczając się naruszenia przepisów w zakresie prawa zamówień publicznych, dokonuje wyboru oferty droższej. Wysokość korekty finansowej da się tutaj odnieść do różnicy pomiędzy ceną wybranej oferty, a ceną oferty odrzuconej.
Metoda wskaźnikowa - jeden ze sposobów ustalenia wysokości korekty finansowej. Stosuje się ją w sytuacji gdy obliczenie wysokości korekty jest niemożliwe za pomocą metody dyferencyjnej. Wysokość korekty oblicza się jako iloczyn wskaźnika procentowego nałożonej korekty, wskaźnika procentowego współfinansowania ze środków funduszy UE i wysokości faktycznych wydatków kwalifikowanych dla danego zamówienia, według wzoru:
Wk = W% x Wkw. x
Wś
gdzie:
Wk – wysokość
korekty finansowej;
Wkw. –
wysokość faktycznych wydatków kwalifikowanych dla danego zamówienia (np.
wartość umowy z wykonawcą zamówienia, w którym stwierdzono nieprawidłowości);
Wś –
procentowa wysokość współfinansowania ze środków funduszy UE (wysokość
dofinansowania określona we wniosku/umowie o dofinansowanie, np. 85%);
W% - wskaźnik procentowy nałożonej korekty (wysokość wskaźnika dla poszczególnych
kategorii naruszeń określa tabela stanowiąca załącznik do taryfikatora).
zobacz także:
Taryfikator w funduszach
Natura 2000 - jest przyjętym przez UE systemem ochrony wybranych elementów przyrody, które są najważniejsze z punktu widzenia całej Europy. System ten ma uzupełniać systemy krajowe, będąc merytoryczną podstawą do zachowania dziedzictwa przyrodniczego w skali kontynentu. Polega on na wybraniu i skutecznym chronieniu określonych obszarów. Sieć obszarów Natura 2000 w Polsce obejmuje obszary specjalnej ochrony ptaków i specjalne obszary ochrony siedlisk. Jest ona regulowana przez Ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
Natura 2000 - jest przyjętym przez UE systemem ochrony wybranych elementów przyrody, które są najważniejsze z punktu widzenia całej Europy. System ten ma uzupełniać systemy krajowe, będąc merytoryczną podstawą do zachowania dziedzictwa przyrodniczego w skali kontynentu. Polega on na wybraniu i skutecznym chronieniu określonych obszarów. Sieć obszarów Natura 2000 w Polsce obejmuje obszary specjalnej ochrony ptaków i specjalne obszary ochrony siedlisk. Jest ona regulowana przez Ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
zobacz także:
Strona internetowa Komisji Europejskiej - Natura 2000
Nieprawidłowość - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, nieprawidłowością jest jakiekolwiek naruszenie przepisu prawa wspólnotowego wynikające z działania lub zaniechania podmiotu gospodarczego, które powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie ogólnym Unii Europejskiej przez finansowanie nieuzasadnionego wydatku. Z nieprawidłowością mamy więc do czynienia w sytuacji wystąpienia zarówno szkody rzeczywistej („powoduje”) jak i potencjalnej („mogłoby powodować”).
Nieprawidłowość - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, nieprawidłowością jest jakiekolwiek naruszenie przepisu prawa wspólnotowego wynikające z działania lub zaniechania podmiotu gospodarczego, które powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie ogólnym Unii Europejskiej przez finansowanie nieuzasadnionego wydatku. Z nieprawidłowością mamy więc do czynienia w sytuacji wystąpienia zarówno szkody rzeczywistej („powoduje”) jak i potencjalnej („mogłoby powodować”).
Ocena formalna wniosku - polega na weryfikacji kompletności wniosku oraz dokumentacji mu towarzyszącej (np. studium wykonalności, projekt budowlany) oraz spójności dokumentacji towarzyszącej z wnioskiem aplikacyjnym. Na tym etapie beneficjent może jednorazowo dokonać korekty błędów i nieścisłości w przedłożonym wniosku i dokumentacji. Oceny formalnej wniosku dokonują pracownicy Instytucji Zarządzającej na zasadzie „dwóch par oczu”, tzn. niezależnie przez dwóch pracowników.
Ocena merytoryczna wniosku - przedmiotem oceny merytorycznej są poprawne pod względem formalnym wnioski o dofinansowanie. Ocena merytoryczna polega na sprawdzeniu opracowanej przez wnioskodawcę dokumentacji pod kątem zgodności z kryteriami merytorycznymi określonymi w uszczegółowieniu programu operacyjnego (np. efektywność kosztowa projektu). Ocena merytoryczna jest oceną punktową, tj. za każde kryterium beneficjent otrzymuje punkty, które wpływają na pozycję wniosku na liście rankingowej. Ocenę merytoryczną projektów przeprowadzają Komisje konkursowe składające się ze specjalistów w dziedzinach objętych wsparciem w ramach RPO. Ocena dokonywana jest na zasadzie „dwóch par oczu” tzn. niezależnie przez dwóch ekspertów.
Ocena oddziaływania na środowisko - to postępowanie oceniające wpływ planowanego przedsięwzięcia (głównie szeroko rozumianego budowlanego czy wydobywczego) na środowisko (łącznie z wpływem na zdrowie ludzi), na które składa się: weryfikacja raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (dostarczonego przez inwestora przedsięwzięcia) i uzyskanie wymaganych prawnie opinii i uzgodnień. W postępowaniu OOŚ musi być zapewniona możliwość udziału społeczeństwa. OOŚ jest wymagana w przypadku planowanych przedsięwzięć uznanych za mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a może być też wymagana na drodze postanowienia administracji ochrony środowiska wobec przedsięwzięć uznanych za potencjalnie znacząco wpływające na środowisko. Listę przedsięwzięć z obu tych grup zawiera "Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Postępowanie OOŚ prowadzi się także – według odmiennej procedury niż dla przedsięwzięć – w stosunku do koncepcji zagospodarowania kraju, projektów zagospodarowania przestrzennego, strategii rozwoju regionalnego, szeregu projektów innych strategii, planów, programów i polityk. Jest to "strategiczna ocena oddziaływania na środowisko".
Zobacz także:
Wytyczne w zakresie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć współfinansowanych z krajowych lub regionalnych programów operacyjnychOkres kwalifikowalności - to okres w którym mogą być ponoszone wydatki kwalifikowane projektu. W perspektywie finansowej na lata 2007-2013 wydatki kwalifikowane mogą być co do zasady ponoszone w okresie 1.01.2007 r. – 31.12.2015 r. W przypadku projektów objętych pomocą publiczną okres kwalifikowalności rozpoczyna się z chwilą złożenia przez beneficjenta wniosku o dofinansowanie, o ile nie zostało to inaczej określone w programie pomocowym.
Świetna sprawa. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńKażdy powinien zaznajomić się tymi pojęciami przed rozpoczęciem starania się o dotację. Też warto policzyć, że jest sens. Samo przygotowanie i stworzenie dokumentów kosztuje trochę pieniędzy i czasu. Warto wyposażyć się w podpis biometryczny, bo ręczne podpisywanie wszystkiego zajęłoby moim zdaniem za dużo czasu.
OdpowiedzUsuń