W ostatnim czasie w mediach coraz częściej można się spotkać z określeniem "de minimis". Dla przeciętnego Kowalskiego jest to jednak pojęcie z pogranicza czarnej magii i abstrakcji (nie dość, że trudno wymówić to jeszcze nie bardzo wiadomo co ono oznacza). Ponieważ pojęcie de minimis będzie zapewne funkcjonowało przez kolejny okres programowania (2014-2020) postaram się trochę je oswoić i przybliżyć zasady funkcjonowania.
Zgodnie z definicją pomoc de minimis (de minimis non curat lex - łac., prawo nie troszczy się o drobiazgi) jest formą wsparcia udzielanego przez podmiot publiczny (np. samorząd, instytucje zarządzające programami operacyjnymi), która ze względu na swą małą wartość (co do zasady 200 tys. euro brutto w okresie 3 lat kalendarzowych - ale o tym trochę później) nie powoduje zakłócenia
konkurencji w wymiarze unijnym.
Kiedy mamy do czynienia z pomocą de minimis?
Na etapie pisania wniosku o dofinansowanie, Beneficjent musi ocenić, czy planowana inwestycja nie spełnia przesłanek występowania pomocy publicznej. Przeważnie załącznikiem do wniosku o dofinansowanie jest tzw. "test pomocy publicznej", którego celem jest zbadanie czy przyznanie dofinansowania zakłóci bądź grozi zakłóceniem konkurencji.
Z pomocą publiczną mamy do czynienia wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:
- pomoc jest przyznawana przez Państwo lub pochodzi ze środków państwowych,
- pomoc udzielana jest na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku,
- pomoc ma charakter selektywny (uprzywilejowuje określone przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa albo produkcję określonych towarów),
- przyznanie pomocy grozi zakłóceniem lub zakłóca konkurencję oraz wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi UE.
W przypadku, gdy przepisy o pomocy publicznej mają zastosowanie do danego projektu, dla beneficjenta wiąże się to z pewnymi konsekwencjami, m.in. mniejszym poziomem dofinansowania niż w przypadku projektu, który nie podlega wspomnianym regulacjom.
Swego rodzaju "furtką" pozwalającą uniknąć stosowania tych bardziej restrykcyjnych przepisów jest właśnie pomoc de minimis. Jeżeli więc wnioskowane dofinansowanie nie przekracza limitów określonych w Rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (zwanym dalej Rozporządzeniem) wówczas możliwe jest udzielenie pomocy de minimis.
PRZYKŁAD
Spółdzielnia mieszkaniowa zamierza zrealizować w ramach regionalnego programu operacyjnego projekt polegający na dociepleniu budynku mieszkalnego wraz z remontem klatki schodowej. Wartość inwestycji wynosi 500 tys. zł, natomiast podstawowy poziom dofinansowania określony w dokumentacji konkursowej wynosi 85% kosztów kwalifikowanych. Spółdzielnia może więc ubiegać się maksymalnie o dofinansowanie w wysokości 425 tys. zł. Projekt spełnia przesłanki dotyczące pomocy publicznej, natomiast przepisy odpowiedniego programu pomocowego określają maksymalny poziom dofinansowania na poziomie 50%, przez co kwota dofinansowania inwestycji zmniejszy się do 250 tys. zł.
Mając jednak na uwadze, iż dofinansowanie w wysokości 425 tys. zł mieści się w limicie pomocy de minimis, beneficjent może skorzystać z tego rodzaju pomocy. W tym przypadku jest ona bowiem dla niego korzystniejsza.
Kto może otrzymać pomoc de minimis?
W zasadzie pomoc de minimis jest dostępna dla każdego podmiotu, jednakże art. 1 Rozporządzenia wskazuje kto i w jakich przypadkach pomocy de minimis nie będzie mógł otrzymać. Zatem o pomocy de minimis udzielaną w oparciu o zapisy Rozporządzenia nie będzie się mógł ubiegać m.in.:
- podmiot działający w sektorze rybołówstwa i akwakultury objęty Rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000,
- podmiot działający w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych, o których mowa w załączniku nr I do Traktatu,
- podmiot działający w sektorze węglowym,
- podmiot prowadzący działalność zarobkową w dziedzinie drogowego transportu towarowego (na nabycie pojazdów),
- podmiot znajdujący się w trudnej sytuacji.
Jeżeli więc w odniesieniu do beneficjenta nie będą miały zastosowania zapisy art. 1 wówczas pomoc de minimis może zostać udzielona.
Jaka jest maksymalna wysokość pomocy?
Zgodnie z zapisami art. 2 ust. 2 Rozporządzenia kwota pomocy przyznana jednemu podmiotowi w dowolnie ustalonym okresie 3 lat budżetowych nie może przekroczyć 200 tys. euro (w przypadku podmiotów działających w sektorze transportu drogowego - 100 tys. euro). Użyte w Rozporządzeniu sformułowanie "rok budżetowy" nie pokrywa się z zapisami Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych, gdzie użyto pojęcia "lata podatkowe". Przy obliczaniu intensywności pomocy za jednostkę czasu należy więc przyjąć rok kalendarzowy.
Komentarze
Prześlij komentarz
Podziel się opinią, napisz komentarz